
1971'de Adalet Ağaoğlu yazdı Kozalar'ı. O dönemdeki kargaşaya, kardeş düşmanlığına, soğuk savaşa, göç sorununa 3 zengin kadının ev içindeki çay sohbeti fonunu kullanarak eğildi. Defalarca tiyatro sahnesinde izleyici ile buluşan bu eser Drama Tiyatrosu tarafından tekrar yorumlandı. Günümüz sorunlarından da bahsedecek şekilde revize edilip, izleyicinin ilgisini çekecek makyaj ve kostümlerle süslenip sunuldu. Ama olmadı. Olamadı. Kareografi oyunun ötesine geçti. Büyük hareketler ve mimikler izleyiciyi soğuttu. Samimi olmayan, mesajını izleyiciye geçiremeyen bir güldürü ortaya çıktı. Güldürü diyorum-Binnur Kaya'nın çatallı sesi ve sempatikliği, Demet Evgar'ın rol icabı ateşli halleri haricinde güldüğümüz pek bir şey de olmadı. Salondaki gülüşmeler bir süre sonra bir şeyi bir şeye benzetmeye çabalayıp iyice eğilip yakından baktığımız anlardaki buruşuk, memnuniyetsiz, tadsız yüz ifadelerine evrildi. Tüm oyunun sonunda dekoru kozalara dönüştürdükleri sahne bile anlaşılır değildi. Salondan çıkanların kendi aralarında konuştuklarından da farkettiğim üzere aslında pek de anlaşılmamış bir oyun oldu çoğumuz için.
Zaten başlaması ile bitmesi bir oldu zira oyun 50 dakika. Bu tarz oyunlara kendi koyduğum bir tabir var. Shot tiyatro. Devrim Evin'in birkaç yıl önce izlediğim 30 dakikalık okuma tiyatrosundan çıkınca yaşadığım şaşkınlıkla parlamıştı aklımda bu tabir. SHOT tiyatro. Tek shot 55 - 5 shot 250 kampanyalı falan olmalı Taksim barlarındaki gibi. Birkaç oyun ardarda oynanmalı ki kalkıp gelindiğine değsin. Hoş, oyun iyi olsaydı tek shot ile bile sarhoş olabilirdik belki.
Binnur Kaya, Esra Dermancıoğlu ve Demet Evgar 3 kadını canlandırırken yönetmen de fotoğraftan tanıyabileceğiniz Ayşenil Şamlıoğlu. Tomris Kuzu'nun yaptığı kostüm tasarımları ve Cansu Sakız'ın Makyaj gayet başarılı. Ses tasarımı da Okan Yalabık’a ait.
Kareografiden bir kaç sahne fotoğrafı paylaşayım. Kendiniz beğenip beğenmeyeceğinize bir kanı oluşturun.
Demet Evgar ve Binnur Kaya hayranıyım. O yüzden onlarla aynı atmosferi solumak keyifliydi. Demet Evgar'ın 39 Basamak adlı halen sahnedeki oyununu da izlemiştim. Demet harika bir oyuncu. Mükemmelliğini doğallığından aldığını düşünüyorum. Ayrıca çok güzel bir kadın. Başarıları sürsün gitsin ömür boyu..
Genel olarak hoşlanmadığım, memnun kalmadığım, mesajını alamadığım için kendimi kötü hissettiren bir oyundu. Tavsiye etmiyorum.
Yorumlar
Yorum Gönder