(UYARI: Bu afişi gördüğünüz yerden topuklarınızı kaba etinize vura vura uzaklaşınız)
Aman Tanrım!! Gözlerim kanadı. Kanı durdurmak için sahneden gözlerimi önüme indirdim. Bakamadım, Seyredemedim. Bu sefer de kulaklarım kanamaya başladı. Neyse ki 2 perdeydi de arada orayı koşarak terk ettim.
Dalga geçmiyorum. Tamamı yaşandı. Bizzat yaşadım. O kadar kötü bir oyun sahnedeydi ki izlemekten utandım, hani başkası yerine utanmak diye birşey vardır ya, onu yaşadım. Bunlar olurken etrafımdaki insanları inceledim. Tepkileri nedir diye. Alkışlar zayıftı gönlüm rahatladı, sanattan anlayan bir avuç insan daha vardı benimle.
Gözümü sahneye ara ara atabildiğim zamanlardan birinde bana doğru gelen bir cisim gördüm. Bir oyuncu sahneden aşağı atlayıp ilk önce ilk sıradaki adamın üzerine çıkıp rolü gereği yaptığı çılgınlığın seviyesini abartıp 3üncü sıradaki bana da çemkirmeye başladığında Allahıım neredeyim ben! dedim.
Bunu ilk paragrafa mı yazsaydım bilemedim ama PLAYBACK MÜZİKAL Mİ OLUR KARDEŞİM!! Kapıdaki afişte Türkçe Dublaj yazısını okuduğumda tam olarak neyle karşılaşacağımı tahayyül edememiştim. Biletileri ayarlayan arkadaşım İnşallah iyi bir oyundur dualarını duyuyordum ama duaları kabul olmadı.
Neler kötüydü? Herşey, oyunculuklar, kostümler, dekor.. Heleki bilgisayarda basit bir müzik düzenleme programının ücretsiz paketiyle gelen samplelarıyla hazırlanmış o altyapı, o altyapı üzerine kondurulmuş kötü sözler. Kulaklık takıp Serdar Ortaç dinlemeyi bile düşündüm. Bundan daha kötü olmazdı çünkü.
Velhasılıkelam bu oyunu yarıda bırakacak kadar sevmedim ve bu oyunun sanat algımda bıraktığı pası kaç iyi oyunla temizlerimin kaygısına düştüm..
Künye:
Victor Hugo’nun ölümsüz eseri; "Notre Dame - Quasimodo Musical" Kumbara Görsel Sanatlar tarafından Türkiye’de ilk defa seyirci karşısında...
Oyunun Konusu
Fransız İhtilali sonrası Fransa’nın karanlık günlerinden kesitler veren bir müzikal. Oyunda çirkin ve kambur Kilise zangocu Quasimodo ile Fransa’nın ruhani ve dini lideri Claude Frollo’nun, semtte yaşayan çingene Kızı Esmeralda’ya olan aşklarını, Zangoç ile Papaz’ın ruhlarında oluşan ikilemleri ve tepkileri romantik yaklaşımla ele alan bir müzikal.
Quasimodo; çirkinliğiyle alay eden halkın içine karışmaktan hiç hoşlanmayan, insanların söylediklerini bir alay veya lanet saymaya başlayan, insanlara duyduğu kin her gün büyüyen biridir. Bir gün Esmeralda ile tanışır ve ona aşık olur.
Koreograf : Ali Kemal Aydin
Oyun Dili: Türkçe
Yazan: Victor Hugo
Uyarlayan: Vural Bingöl
Yonetmen: Vural Bingöl
Dekor&Kostum: Andrea Primavera , Muhammet Topraktepe , Aygul Sonay Guntav
Işık: Tugay Gormez
Oyuncular: Vural Bingol, Elif Arpacı, Andrea Primavera, Erhan Yaman, Ali Kemal Aydın, Tuna Baydar, Ayça Ergun, Irge Merve Ip, Nilufer Omurlu , Serhat Ozden , Murat Yasar Özdemir
Aman Tanrım!! Gözlerim kanadı. Kanı durdurmak için sahneden gözlerimi önüme indirdim. Bakamadım, Seyredemedim. Bu sefer de kulaklarım kanamaya başladı. Neyse ki 2 perdeydi de arada orayı koşarak terk ettim.
Dalga geçmiyorum. Tamamı yaşandı. Bizzat yaşadım. O kadar kötü bir oyun sahnedeydi ki izlemekten utandım, hani başkası yerine utanmak diye birşey vardır ya, onu yaşadım. Bunlar olurken etrafımdaki insanları inceledim. Tepkileri nedir diye. Alkışlar zayıftı gönlüm rahatladı, sanattan anlayan bir avuç insan daha vardı benimle.
Gözümü sahneye ara ara atabildiğim zamanlardan birinde bana doğru gelen bir cisim gördüm. Bir oyuncu sahneden aşağı atlayıp ilk önce ilk sıradaki adamın üzerine çıkıp rolü gereği yaptığı çılgınlığın seviyesini abartıp 3üncü sıradaki bana da çemkirmeye başladığında Allahıım neredeyim ben! dedim.
Bunu ilk paragrafa mı yazsaydım bilemedim ama PLAYBACK MÜZİKAL Mİ OLUR KARDEŞİM!! Kapıdaki afişte Türkçe Dublaj yazısını okuduğumda tam olarak neyle karşılaşacağımı tahayyül edememiştim. Biletileri ayarlayan arkadaşım İnşallah iyi bir oyundur dualarını duyuyordum ama duaları kabul olmadı.
Neler kötüydü? Herşey, oyunculuklar, kostümler, dekor.. Heleki bilgisayarda basit bir müzik düzenleme programının ücretsiz paketiyle gelen samplelarıyla hazırlanmış o altyapı, o altyapı üzerine kondurulmuş kötü sözler. Kulaklık takıp Serdar Ortaç dinlemeyi bile düşündüm. Bundan daha kötü olmazdı çünkü.
Velhasılıkelam bu oyunu yarıda bırakacak kadar sevmedim ve bu oyunun sanat algımda bıraktığı pası kaç iyi oyunla temizlerimin kaygısına düştüm..
Künye:
Victor Hugo’nun ölümsüz eseri; "Notre Dame - Quasimodo Musical" Kumbara Görsel Sanatlar tarafından Türkiye’de ilk defa seyirci karşısında...
Oyunun Konusu
Fransız İhtilali sonrası Fransa’nın karanlık günlerinden kesitler veren bir müzikal. Oyunda çirkin ve kambur Kilise zangocu Quasimodo ile Fransa’nın ruhani ve dini lideri Claude Frollo’nun, semtte yaşayan çingene Kızı Esmeralda’ya olan aşklarını, Zangoç ile Papaz’ın ruhlarında oluşan ikilemleri ve tepkileri romantik yaklaşımla ele alan bir müzikal.
Quasimodo; çirkinliğiyle alay eden halkın içine karışmaktan hiç hoşlanmayan, insanların söylediklerini bir alay veya lanet saymaya başlayan, insanlara duyduğu kin her gün büyüyen biridir. Bir gün Esmeralda ile tanışır ve ona aşık olur.
Koreograf : Ali Kemal Aydin
Oyun Dili: Türkçe
Yazan: Victor Hugo
Uyarlayan: Vural Bingöl
Yonetmen: Vural Bingöl
Dekor&Kostum: Andrea Primavera , Muhammet Topraktepe , Aygul Sonay Guntav
Işık: Tugay Gormez
Oyuncular: Vural Bingol, Elif Arpacı, Andrea Primavera, Erhan Yaman, Ali Kemal Aydın, Tuna Baydar, Ayça Ergun, Irge Merve Ip, Nilufer Omurlu , Serhat Ozden , Murat Yasar Özdemir
Yorumlar
Yorum Gönder